Willy nooit clean sheet Vanmol
FC BAB heeft reeds wat aanzien opgebouwd in de cafévoetbalcontreien. Dat wil absoluut niet zeggen dat we beginnen zweven op en een bedje van sterallures, want die spelers degraderen naar clubs dichter bij de grens. Maar als prestigieuze club stellen we een eigen kleedkamer wel op prijs. Al mogen onze strakke torso’s natuurlijk wel gezien worden.
De mindere service compenseren wij niet met woorden, maar met dadels. ‘Plakt dieje 1-9 op euwen bek!’ Zei ooit een groots zatlap en dat is dan ook exact wat wij bij Millegem hebben gedaan. In een match waarbij de tegenstander amper in onze baklijn komt, hebben we er ook geen moeite mee om hen een flinke pandoering te geven. De enige die wel ergens moeite mee heeft is PDG Willy. Een oerkreet langs de kant beschreef in al zijn puurheid willy’s probleem het best: ‘Willy nooit clean sheet Vanmol.’ Ondanks dat, geen slechte prestatie van onze goalie!
Op de backs staakte de NMBS duidelijk niet. Sneltreinen Douminho en Seppe kedeng kedengke lustig op en af. Al ontspoorde Douminho uiteindelijk wel en zal hij een poosje buiten strijd zijn. De boten hebben meer succes, want die kunnen rekenen op onze in-topvorm-rakende vuurtoren Vincento. De scoormachine torpedeert de tegenstanders hun netten wekelijks. Deze wedstrijd scoorde hij weer, drie keer maar liefst, en gaf een assist. Hij heeft zelfs genoeg zelfvertrouwen om een ‘zidane’ uit zijn lange lijf te toveren. Hij doet me onze vorige spits van wie ik de naam al niet meer weet vergeten.
Verder parkeerde onze brommer Wout een hattrick op zijn naam, wat hem samen met Vincento Man of the Match maakt. Ook Gatenklaas, Lander, Brock en Stoon wisten de netten te vinden. Een waar doelpuntenfestijn waarvan het publiek foxwild werd. Van Kale Tips tot de special olympers van de Kolonie, iedereen was door het dolle heen. Dat enthousiasme wordt gewaardeerd, maar bij deze toch een warme oproep om de vijandige woordwatervallen te beperken.
Al was de scheidsrechter natuurlijk ook geen heilige. Even ging de hemelpoort open en het Heilige licht bescheen Ron Beton. Met zijn ‘hand van God’ schilderde hij een snedige voorzet zo prachtig in de bovenhoek dat Bob Ross er jaloers op zou zijn. Iedereen zag dat het een verboden ledemaat was behalve de ref, dus hij keurde de goal goed. Alle goedheid op een stukje, Ron Beton speelde open kaart en gaf zelf toe dat het een handsbal was. Daarop keerde zijn open kaart al snel geel uitgeslagen terug.
